Onvergetelijk

In het nieuws: Verjaardag autistische jongen gered door sociale media

Sociale media

In een maand tijd heb ik twee keer in het nieuws gelezen dat een verjaardagsfeestje van een
jongen met autisme is gered door sociale media.
In beide gevallen bleken de uitgenodigde kinderen niet op de verjaardagsfeestjes van de desbetreffende jongens met autisme te komen.

Via sociale media lieten de verdrietige moeders blijken het jammer te vinden voor hun kinderen.
De eerste moeder liet vooral weten hoe verdrietig ze was.
De tweede moeder plaatste een bericht op facebook in een groep waar ze lid van is.

Overdonderd 

En toen hadden de kinderen in één keer een
overdonderde aandacht: felicitaties via sociale media, mensen die spontaan langs kwamen en cadeautjes gaven. Zelfs de plaatselijke politie was van de partij.

Toen ik dit vertelde aan mijn kinderen reageerde onze oudste heel verontwaardigd.
Zelf heb ik er ook gemengde gevoelens bij.
Onze jongste kan bijvoorbeeld helemaal niet tegen drukte en zit met verjaardagen, zelfs zijn eigen, het liefst op zijn kamer.
En oh wee als het allemaal anders loopt dan verwacht.
Nu liep het natuurlijk al anders bij deze jongens, maar toch.

Een onvergetelijk feestje, dat geloof ik graag. Maar in positieve of negatieve zin?
Bij ons thuis zou het in ieder geval niet positief ontvangen worden.
Hoe zouden dat bij jullie thuis zijn?