Ondertussen bij ons thuis

Lang geleden dat ik wat geschreven heb op mijn blog.
Heb er ook niet echt de puf voor gehad.
Ik werk nu een extra dag buitenshuis en dat is echt buiten. Met dit koude weer vreet dat energie. Daarnaast hebben we veel gedaan voor de buurvrouw (en haar dochter).

Onze oudste gaat nu naar Arnhem naar school.
Dat is vroeg op en laat thuis voor hem. En soms nog later als de treinen het weer laten afweten. Maar dus ook vroeg op voor mij, want ik vond het zelf ook altijd fijn als mijn moeder beneden was voor ik naar school ging en ze me een beetje hielp met alles wat mee moet.
Voor zover wij het meekrijgen (want op het HBO is de student zelf verantwoordelijk) gaat het goed, natuurlijk met begeleiding, zowel vanuit school als vanuit het PGB.

Voor onze jongste is de verlenging van het rugzakje de deur uit. Hopelijk krijgt hij hem weer, want dat is wel makkelijk voor de school waar hij straks heengaat. Verder wordt er op school veel aandacht besteed aan de schoolkeuze voor straks. Er zijn masterclasses, open bussen dag, voorlopig advies gesprek en noem zo maar op. Daar komen straks nog weer het bezoeken van de open dagen bij.
Ook hij doet het goed, iedereen (wij ook) zien hem groeien en hij wil ook echt zelf dingen alleen gaan doen of oplossen en dus niet dat de grote mensen het allemaal voor hem regelen.

Rugzakje verlengen?

Onze jongste kreeg een dikke enveloppe mee.
'Aub zsm ingevuld retour' stond erop.

In de enveloppe een pak papier met een begeleidende brief.

Geachte ouders/verzorgers,

Op 01-08-2012 loopt de cluster 4 indicatie van uw zoon/dochter af.
Dit betekent dat er dit schooljaar een herindicatie aangevraagd dient te worden indien u van mening bent dat voor uw zoon/dochter de extra begeleiding uit de LGF (rugzak) nog noodzakelijk is.

Ik was enigszins verbaasd, omdat ik dacht dat op 1 augustus 2012 het passend onderwijs in gaat en het rugzakje dan wordt afgeschaft.
Maar ja, je weet nooit hoe het daar in Den Haag werkt.
We kunnen dus maar beter gewoon weer proberen om de indicatie te verlengen.
Want stel je voor dat de invoering van passend onderwijs (nog) niet doorgaat.

Wat voor een weer is het?

Ik weet het, het is lastig, zeker met het wisselvallige weer wat we nu hebben.
Maar ik snap niet zo goed waarom onze oudste op warme dagen met een dikke trui rondloopt en op koude dagen alleen  een T-shirt aanheeft.
Als ik dan vraag of hij het niet warm, dan wel koud, heeft krijg ik een "Valt wel mee" te horen.
 
Onze jongste kijkt 's morgens op de grote buiten thermometer die je vanuit de keuken kunt zien. Is het kouder dan 15 graden dan doet hij de winterjas aan. Dat kan ik dan weer wel snappen.

Introductieweek

Eindelijk was het zover. Het begin op de nieuwe school voor onze oudste. En daar hoort natuurlijk een introductie week bij. Met kamp, sport, feesten, de stad verkennen en laat naar bed.

Via de mail had hij al het programma gekregen: maandag en dinsdag kamp met de opleiding, woensdag, donderdag en vrijdag de HAN-brede introductie en vrijdagmiddag de afsluiting bij de eigen opleiding en bekendmaking van de klassenindeling.

Toch was er nog wel wat onduidelijk, die vragen heeft hij ook netjes gesteld in een mail naar de organisatie. Blijkbaar waren er meerdere aankomend studenten die het een en ander onduidelijk vonden, want ze hadden veel vragen gehad en daarom de boel nog maar iets duidelijker uitgelegd.

Maandag heeft mijn vriend hem weggebracht en dinsdag weer opgehaald, want om meteen de eerste keer met de trein te moeten gaan slepen met luchtbed en slaapzak is niet echt fijn.

Ook heeft onze oudste gevraag aan zijn tante die in Arnhem woont of hij daar de andere dagen kon blijven logeren. Dat kon en de schat haalde hem ook nog op 's avonds in de stad omdat de bussen dan al niet meer reden.

Al met al heeft hij een goed introductie gehad, had het naar zijn zin.
En het leukste, de hele week waren er punten te verdienen samen met je groepje. Aan het eind van de week was daar de uitslag van, en niet de groep met de meeste punten won, maar de groep met het meeste enthousiasme. En dat was natuurlijk de groep waar onze zoon in zat.

Autipas

We konden eventueel in aanmerking komen voor twee vrijkaartjes voor een groot pretpark. (Afhankelijk van hoeveel gezinnen zich aanmelden en loting).

Leuk, maar eens even kijken op internet.
Dat valt tegen, dan is het nog steeds hartstikke duur, niet alleen het park, maar ook het parkeren. En de versnaperingen in het park zijn ook vast flink aan de prijs. Bovendien lijkt het park me wel heel erg groot.
En ze erkennen de Autipas niet!!! Nee, je moet een briefje van je arts hebben. Hmpf. En dan kun je een beetje korting op de toegangsprijs voor 4 personen krijgen, en mag je bij de uitgang je wachttijd afwachten in plaats van in de rij.

Maar eens kijken bij de site van dat andere park wat we in de planning hadden. Daar zijn beide jongens al eens geweest, vonden ze leuk en willen er nog wel eens heen.
Kijk, daar kennen ze de Autipas wel!
Je krijgt voor 2 personen een leuke korting. Parkeren is goedkoper, de reis is voor ons ook niet zo ver. Ook hier mag je de uitgang van de attractie gebruiken als ingang, maar dit is geen voorrangsregeling. (Wel zo eerlijk toch?) En ik vind ook nog kortingsbonnen op ijsjes en frietjes e.d.
Met zijn vieren met 2 Autipassen daarheen is goedkoper dan met zijn vieren, twee vrijkaartjes en een Autipas naar dat andere park.

Niet dat het me perse om de prijs te doen is. Het gaat me ook om de instelling van zo'n park. Dat staat me dan meteen al tegen.
Dan laat ik liever andere gezinnen, die wel graag daarheen willen gaan kans maken op die vrijkaartjes.

Weten welke parken autisme vriendelijk zijn?
Kijk op Autipas.nl 

Meeloopdag en intake gesprek HBO

Enige tijd terug heeft onze oudste, die na de zomer naar het HBO gaat, een meeloopochtend gehad en dezelfde middag een intake gesprek, dus dat sloot mooi op elkaar aan.

Onze jongen wou nog niet liever alleen reizen, dus heb ik me een ochtend proberen te vermaken, maar op een maandagochtend zijn de winkels niet open dus dat viel een beetje tegen voor mij.

Onze oudste heeft er in ieder geval een goed gevoel aan overgehouden.
Hij zat meteen vol verhalen en voelt zich veel minder onzeker.
Hij wist meteen al indruk te maken door bij een les over java iets op te merken over invullen van negatieve getallen, wat niet kan, of zoiets. Verder heeft hij een rondleiding gehad door het gebouw en het terrein. Veel informatie gekregen van de student waarmee hij meeliep waar hij iets aan had. Bv het pas aanschaffen van boeken als de docent zegt dat het echt nodig is. Anders koop je misschien een boek voor maar 20 regels javascript.

Ook het intake gesprek verliep fijn.
De kamer was wel goed vol, want we waren met zijn vijven. De studiedecaan, studie-loopbaan-begeleider (SLB-er), rugzakbegeleider, onze zoon en ik.
Eerst even wat algemene info uitwisselen over zijn functiebeperking, zijn schoolloopbaan, profielkeuze en keuzevakken, waarbij filosofie wel opviel.

En op de vraag waarom hij informatica wil gaan studeren had hij wel een mooi antwoord. Computers hebben al lang zijn interesse. Maar dat komt ook wel omdat computers en autisten op elkaar lijken. Computers moeten dingen in een vaste volgorde uitvoeren, kan dat niet, dan lopen ze vast, zo zijn autisten ook.
Dat inzicht vonden ze wel mooi.
Ook liet hij zijn humor kant zien, wat ze wel konden waarderen.

Natuurlijk werd er ook gesproken over de hulp die hij heeft gehad en welke hulp hij nodig denkt te hebben. Daar konden ze ook meteen concreet in zijn. Iedere student heeft een SLB-er waarmee je normaal gesproken maar een paar keer per jaar contact hebt. Voor studenten met ASS maken ze 1 keer in de week een half uurtje vrij, dat is mooi, dan blijft hij een wekelijks contact moment houden. Bovendien is dat een SLB-er die affiniteit heeft met ASS.
Struikelblokken zijn benoemd en op papier gezet.

Ook de introductie week is al even doorgesproken omdat ik vroeg of er al contact kon zijn met de SLB-er voor de introductie. Helaas is dat niet mogelijk, omdat het dan nog niet bekend is wie zijn SLB-er is. Ze hadden wel meteen zoiets dat dan één van hun twee zal proberen er de eerste dag te zijn zodat er al een bekend gezicht voor hem is.

Fijn van die mensen die meteen met je meedenken en ook alle tijd voor je nemen.

In ieder geval gingen we met een goed gevoel naar huis.
Onze jongen kan vol vertrouwen beginnen.

Meerwaarde

Onze jongste heeft een goed jaar achter de rug.

Oké het begin was een beetje onduidelijk. Dit kwam omdat een van de juffen ziek was, maar ze wisten eerst nog niet hoe lang het zou duren. Daarom was er de eerste weken steeds een andere vervanger.

Er werd echt rekening gehouden met bijzondere dagen. Zoals met carnaval en 1 april. Toen hoefde hij niet naar school.

En als de klas iets bijzonders had, zoals bv. lopen voor water of techniek lessen, dan ging één van ons altijd mee. Ook met kamp heeft mijn vriend mee gefietst. Zodat de juffen de handen iets meer vrij hadden, want ons jongetje kan soms best aandacht vragen.

Hij is dit jaar ook echt gegroeid, en niet alleen in de lengte.
Zo heeft hij tijdens een les van het boekje "Weet jij wat autisme is?" over zintuigen, de klas verteld dat hij Asperger heeft.
En de kinderen in de klas accepteren hem zoals hij is, maken soms zelf een uitzondering voor hem.

Ook heeft hij dit jaar de training Kinderen aan de slag gedaan. En er veel van opgestoken. Niet dat hij het meteen allemaal in de praktijk kan toepassen, maar hij is er wel mee bezig.

En als dan is het jaar ten einde.
Een laatste overleg.
Waarin waardering over en weer voor elkaar wordt uitgesproken.
Voor de school omdat ze zoveel voor hem doen en regelen.
Voor ons omdat we zo 'open' zijn en altijd willen helpen.

Maar het mooiste compliment? Die zelfs de AB-er nog nooit gehoord had.
Dat was de juf die zei dat onze jongen een meerwaarde in de klas heeft!

Geslaagd!

Onze oudste is geslaagd.
Dat hadden we vijf jaar geleden niet zo één, twee, drie gedacht.
Vanuit het SBO naar de reguliere havo, best een grote overgang.
School was er ook heel eerlijk in dat het met deze leerlingen vaak toch lastig is en dat het regelmatig gebeurt dat ze deze leerlingen naar het speciaal onderwijs moeten door verwijzen.
Ze kregen er zelfs helemaal een zwaar hoofd in toen we met hem op kennismakingsgesprek kwamen. Wat wil je, hij wist niet precies wat er van hem verwacht werd en werd behoorlijk afgeleid door aparte posters aan de muur.
Maar het is helemaal goed gekomen.
Gefeliciteerd jongen, ik ben trots op je!

Autistisch, wat nu... in de herhaling

We hebben er lang op moeten wachten voordat de serie eindelijk ook te zien is via de 'gewone' tv ipv de digitale, wat je maar net moet hebben.
Zie mijn bericht van november 2009.

Maar zelfs dan gaat het nog niet zonder slag of stoot.
De uitzending wordt onderbroken of zelfs geheel niet uitgezonden.

Via via kreeg ik een mailtje van Colette de Bruin met daarin de nieuwe uitzend data.

Wijziging datums    TV uitzending Autistisch wat nu

 Ivm met de dood van Willem Duys vervalt  Autistisch wat nu van dinsdag 6 juni. Omdat in de eerste uitzending van  Autistisch wat nu  een onderbreking zat van het NOS-journaal wordt deze uitzending herhaald.

Dat houdt in: vier weken lang  Autistisch wat nu  op dinsdagavond Nederland 1 om 19.30 uur:

14 juni   aflevering 2

21 juni   aflevering 3

28 juni   aflevering 4

  5 juli     aflevering 1 (herhaling)

Ik nodig jullie van harte uit te kijken en deze mededeling door te sturen voor wie het van belang kan zijn

Met hartelijke groet Colette de Bruin

Ik zou de tv alleen wel wat eerder aanzetten dan 19.30, want bij ons in de gids staat de tijd van 19.25 uur!
Of je kijkt de uitzending later terug via de website Autistisch, wat nu...

PGB actie-estafette

Vandaag start de estafetteactie van Per Saldo, met steun van de gehele patiënten- en gehandicaptenbeweging, tegen de afbraak van het pgb. Deze estafette zal eindigen in een grote manifestatie op donderdag 23 juni in Den Haag. Doe mee waar u kunt, het is nu of nooit! U vindt de actuele actie-agenda op www.pgb.nl.

Actieagenda

START ACTIES Donderdag 9 juni, Tweede Kamer Den Haag, 19.30 uur
Donderdag 9 juni start Per Saldo de acties tegen de afschaffing van het pgb tijdens het spoeddebat om 19.30 uur in de Tweede Kamer. Die avond debatteert de Tweede Kamer over de opeenstapeling van maatregelen voor mensen met een handicap (speciaal onderwijs, Wsw, Wajong, pgb).
De publieke tribune in de plenaire zaal is helaas ontzettend klein. Toch is het belangrijk dat we er zijn en onze stem laten horen, ook al zullen we met veel mensen buiten staan. Als u kunt, kom naar Den Haag. Per Saldo deelt protestposters uit die u kunt gebruiken bij andere estafetteacties of op de grote manifestatie op 23 juni.

ESTAFETTE Vrijdag 10 juni, Binnenhof, Den Haag, 10.00 uur
Wekelijkse Ministerraad. De bewindslieden betreden voor tien uur de Trêveszaal in het gebouw van het ministerie van Algemene Zaken aan het Binnenhof. Bent u in de buurt: vraag bijvoorbeeld met een poster aandacht voor ons protest.

ESTAFETTE Dinsdag 14 juni, Tweede Kamer Den Haag, 14.00 - 15.00 uur
Het wekelijkse vragenuurtje met leden van het kabinet. Het hoeft deze dag niet over het pgb te gaan. De publieke tribune in de plenaire zaal is helaas ontzettend klein. Toch is het belangrijk dat we zoveel mogelijk aandacht vragen voor ons protest en onze stem laten horen daar waar leden van het kabinet aanwezig zijn.

ESTAFETTE Woensdag 15 juni, Den Haag
Doelgroepgerichte verrassingsactie in voorbereiding. Meld u aan op www.pgb.nl voor deze woensdagmiddag. Later krijgt u de details.

ESTAFETTE Woensdag 15 juni, Café De Wolwaag Maastricht, 19.30 uur
Politiek Café JOVD met de voorzitter van de programma-commissie van de VVD, Jan Anthonie Bruijn.

U kunt aanwezig zijn of de bezoekers voor aanvang aanspreken over de plannen met het pgb. Laat uw protest zien met een poster.

ESTAFETTE Donderdag 16 juni, Tweede Kamer Den Haag, 10.00 - 13.00 uur
Hoorzitting, ronde tafelgesprek over het pgb.

De publieke tribune in de Suze Groenwegzaal, één van de vergaderzalen in de Tweede Kamer, is helaas ontzettend klein. Toch is het belangrijk dat we er zijn en onze stem laten horen, ook al zullen we met veel mensen buiten staan. Per Saldo deelt protestposters uit.

ESTAFETTE Donderdag 16 juni, Den Haag
Doelgroepgerichte verrassingsactie in voorbereiding. Meld u aan op www.pgb.nl voor deze donderdagmiddag. Later krijgt u de details.

ESTAFETTE Vrijdag 17 juni, Binnenhof, Den Haag, 10.00 uur
Wekelijkse Ministerraad. De bewindslieden betreden voor tien uur de Trêveszaal in het gebouw van het ministerie van Algemene Zaken aan het Binnenhof in Den Haag. Bent u in de buurt, vraag bijvoorbeeld met een poster aandacht voor ons protest.

ESTAFETTE Zaterdag 18 juni, Reehorst Ede, 9.30 tot 13.00 uur
Partijraad VVD pensioenen getiteld 'solidariteit tussen generaties'.

Ontmoet de VVD-leden bij aankomst of bij vertrek. Laat uw protest zien met een poster.

ESTAFETTE Dinsdag 21 juni, Tweede Kamer Den Haag, 14.00 - 15.00 uur
Het wekelijkse vragenuurtje met leden van het kabinet. Het hoeft deze dag niet over het pgb te gaan. De publieke tribune in de plenaire zaal is helaas ontzettend klein. Toch is het belangrijk dat we zoveel mogelijk aandacht vragen voor ons protest en onze stem laten horen daar waar leden van het kabinet aanwezig zijn.

GROTE MANIFESTATIE Donderdag 23 juni, 12.00 tot 14.00 uur, Den Haag
Op deze dag is het debat over de bezuinigingen in de Tweede Kamer, dat begint om 14.00 uur.

Per Saldo roept iedereen op, voor wie het maar enigszins mogelijk is te komen, er te zijn. Laat zien over wiens levens onze volksvertegenwoordigers gaan beslissen. Het is nu of nooit!
Preciese informatie over de manifestatie volgt op deze website. Leden van Per Saldo, van wie het e-mailadres bij ons bekend is, krijgen automatisch bericht via een e-mail.

Hartelijke groet,

de medewerkers van Per Saldo

Klaar

Tenminste, daar gaan we van uit.
Onze oudste heeft vandaag zijn laatste examen gedaan.
Het leren zit er nu op.
Nog een paar weken wachten op de uitslag.
Dat is het lastigste, wat gaat hij doen met al die vrije tijd?

Over goede buren en verre vrienden

Ik kom thuis, mijn vriend opent de deur.
Goed nieuws en slecht nieuws.
Het goede nieuws is een kaartje wat hij in zijn hand heeft.
Mijn 'verre' vriendin en man hebben eindelijk gezinsuitbreiding, en hoe!
Gefeliciteerd, maar voorlopig kunnen we er nog niet heen.
Het slechte nieuws is de uitslag van de foto's van de 'goede' buurvrouw.
Die zijn niet goed.
Dat is echt balen, zacht uitgedrukt.
Altijd had ze tijd voor de jongens, echt een lief mens.
Nu maken wij tijd voor haar.
Dat doe je als goede buren.
En verre vrienden?
Die blijven vrienden, ook al zie je elkaar lang niet.
Des te leuker is het om elkaar weer te zien.

Zoveel te doen

Al een poos niks meer geschreven, terwijl ik genoeg heb om over te schrijven. Het komt er alleen niet van.
Al vanaf half april ben ik met van alles bezig.

• Flinke opruiming gehouden in huis om te gaan verkopen op de kindervrijmarkt, stonden we op een slechte plek zodat we weer meer dan de helft mee terug moesten nemen.
  
• Dus de boel weer opnieuw uitzoeken, wat  echt weg kan naar de kringloop, en wat bewaren we nog om volgend jaar op een beter plekje proberen te verkopen.
• Ruim twee weken vakantie voor onze jongste,
  
• Een laatste schooldag voor onze oudste, op naar de examens.
• Zaadjes die hoognodig de grond in moesten, anders hebben we dit jaar geen groenten en bloemen in de tuin.
• Nog een dag naar de basiscursus "Autisme in zicht" van de NVA geweest, waar ik nog wel wat over wil schrijven.
  
• Uitzoeken hoe je zo'n cursus eventueel uit je PGB kunt vergoeden, voor mensen die niet in een gemeente wonen waar je hem gratis kunt volgen. Is een heel gedoe, maar het kan wel, ik ben er bijna uit, kom ik nog op terug.
• Ook nog gefeest met de Kift
  
• Mee geweest naar de HAN voor een meeloopdag en intake gesprek, waar ik ook nog wel wat over wil schrijven
  
• Verjaardag van mijn vader
• De administratie van het PGB weer regelen.
• Ook nog gewoon werken
  
• Onze oudste moet zich nog inschrijven voor de HAN
  
• En studiefinanciering aanvragen
• Wat ik dus samen met hem moet doen.
  
• Ondertussen zijn de zaadjes goed gegroeid en kunnen alweer overgepoot worden.
• Onze jongste gaat van de week met school 1 nachtje op kamp, dus daar moet het nodige voor gepakt worden (en uitleggen hoe dat zelf opblazende luchtbed nou toch werkt)
• En eigenlijk wil ik een ander uiterlijk voor mijn blog, maar dat kan nog wel even wachten.
  

Genoeg te doen dus, ik hoef me niet te vervelen.
Maar morgen ga ik eerst genieten van Moederdag.

Zelfstandigheid

Laats met het rugzak overleg kwam naar voren dat onze oudste best wel wat meer zou willen durven, wat zelfstandiger zou willen zijn, vooral thuis. Een heel simpel voorbeeld wat hij noemde was bv de lamp aandoen, mag dat?.
Schrikken? De rugzakbegeleidster waar hij dat tegen zei schrok er inderdaad van.  Dat had ze niet verwacht, omdat hij op school wel zelfstandig overkomt.

En ik? Ik voel me een beetje schuldig.
Al die tijd hebben wij hem misschien niet zoveel zelfstandigheid gegeven. Thuis hoeft hij niet zoveel te doen, zodat hij energie overhoudt om zich op school te richten, daar wordt genoeg zelfstandigheid van hem verwacht. En meer kan hij er eigenlijk ook niet echt bij hebben.

Op dit moment vraag ik me zelfs af of hij op school wel zelfstandig genoeg is. Er zijn deze week herkansingen, en er is een vak waarvan mijn vriend en ik vinden dat hij dat zou moeten herkansen. Hij weet het nog niet, misschien is er ook een ander vak dat hij zou willen herkansen (en je mag er maar een). Maar dan moet hij wel een knoop doorhakken, en niet wachten totdat het te laat is (eigenlijk had hij uiterlijk afgelopen vrijdag al moeten doorgeven wat hij wil herkansen). Eventueel met iemand er over praten, bv zijn rugzakbegeleidster, huiswerkbegeleidster of de mentor doet hij niet. (Al blijkt achteraf wel dat ze hem herhaaldelijk hebben gevraagd) Als wij het er over hebben haalt hij zijn schouders op en neemt een afwachtende houding aan.

Vandaag is zijn begeleidingsuurtje dus ik wou dat hij het vandaag over de herkansingen ging hebben.
Komt hij met de mededeling dat de mentor vandaag wil dat hij dan in de klas is. Dat wist hij al voor het weekend. Maar hij heeft nog niks tegen zijn begeleider gezegd, want hij had haar daarna niet meer gezien. Nee, maar hij heeft wel een email-adres, een mobiel nummer om te sms-en, er is zelfs intranet van school waarmee hij haar zou kunnen bereiken, maar niks, alles op het laatste moment bedenken...
Daar schrik ik dan van.

Nog maar 4 weken gewoon naar school, een vakantie en dan al zijn de examens. Het examenrooster is bekend, maar hij heeft nog niet gekeken. Docenten zijn bereid om je bepaalde stof nog eens uit te leggen, maar dan moet je wel weten met welke stof je moeite hebt, en moet je een afspraak maken met die docent voor die vakantie!
Dit is al minstens twee weken bekend, maar hij doet er nog niks mee. Oké, hij heeft het heel druk gehad met zijn Profiel Werkstuk, en er was ook nog een andere groepsopdracht waar hij heel druk mee is geweest, maar nu wordt het toch zo langzamerhand tijd dat hij die stof gaat uitzoeken om eventueel een afspraak te maken.

Moet trouwens wel zeggen dat hij in zijn vrije tijd wel zelfstandig is.
Hij bedenkt zelf of en wat hij met de computer gaat doen, een boek gaat lezen of hij naar een vriend toe gaat, of niet. Gaat zelfstandig naar de soos en schoolfeesten.
En zegt nee als ik vind dat hij zijn kamer op moet ruimen.

Ik wil graag een PGB voor huiswerkbegeleiding.

Als je met deze vraag een MEE binnenloopt zeggen ze gewoon: "Nee, dat mag niet." en voor je het weet sta je weer buiten, niks wijzer. Ik dacht dat MEE met je MEE moest denken zodat je MEE kunt doen.

Ze hebben natuurlijk wel gelijk want: nee, huiswerkbegeleiding mag je niet inkopen met het PGB.
Dit staat ook in de  PGB vergoedingenlijst.
Maar daar staat nog meer, op blz. 2 onderaan onder het kopje begeleiding:

In de beleidsregels Indicatiestelling AWBZ en de meer leesbare versie CIZ Indicatiewijzer AWBZ staat dat u een begeleider kunt inzetten in de volgende situaties:
- Bij het onderhouden van sociale contacten
- Bij het plannen van dagelijkse activiteiten
- Bij het regelen van uw financiën
- Bij het voortbewegen in en buiten uw huis
- Als er sprake is van probleemgedrag
- Als er problemen zijn bij het denken, concentreren en/of waarnemen
- Als er problemen zijn met oriëntatie in tijd, plaats en persoon.

Huiswerk is een dagelijkse activiteit en als je hulp nodig hebt bij het scheiden van hoofd- en bijzaken, organiseren, structureren en plannen van het huiswerk kun je dus het PGB gebruiken.
Raar maar waar.
Want kinderen met autisme hebben over het algemeen geen hulp nodig voor de vakinhoudelijke kennis, maar ze hebben wel hulp nodig bij het plannen.

Bureau Jeugdzorg mag een klasse 1 indicatie voor begeleiding groep afgeven voor deze begeleiding bij het plannen van het huiswerk.
Niet dat dit over het algemeen genoeg is.
Op dit moment krijg je daar 2.378 euro per jaar voor.
Gedeeld door 10 maanden (juli en augustus hoef je meestal niet te betalen) zit je op 237,80 euro per maand. Het ligt een beetje aan de instelling, maar als je toch voor kwaliteit gaat zul je al gauw minstens 300 euro per maand kwijt zijn.

Dus moet je proberen om ook een indicatie te krijgen op andere punten.
B.v. de dagelijkse verzorging, welke kleren moeten er aan. Kan je kind alleen een boodschap doen? (Ook als de winkel net een nieuwe indeling heeft?) Kan je kind zelf bedenken wat het in zijn vrije tijd doet? En is de reguliere vrijetijdsbesteding geschikt voor je kind, of 'verzuipt' hij daar in? Kan je kind zijn weg vinden in de stad, of alleen de vaste route naar school?

Wees een beetje creatief in de aanvraag voor de indicatie, zodat je meer krijgt dan alleen die ene klasse begeleiding groep.
Want met een PGB heb je bestedingsvrijheid, je kunt dus schuiven met je indicatie, zolang je maar begeleiding inkoopt die staat in de  PGB vergoedingenlijst.

Voor meer tips over het aanvragen van een PGB lees ook een PGB (opnieuw) aanvragen

De complimenten voor de smoesjes

Onze oudste mailt elke schooldag met zijn begeleidster om door te geven hoe het met het huiswerk en andere (groeps)opdrachten gaat. Ik krijg altijd een CC, zodat ik ook op de hoogte blijf.

Maar na de vakantie heb ik de afgelopen twee dagen geen mail van hem gehad. Dus ik zeg daar wat van, gisteren zei hij dat hij het vergeten was. Vanmorgen kwamen er hele andere dingen naar boven.
(Even wat achtergrond informatie: Ik heb meerdere e-mailadressen, één er van is via Moerstaal, onze zoon heeft er daar ook één, maar met een andere domeinnaam. In het verleden probeerde hij wel eens een mailtje te sturen naar mijn adres met zijn domeinnaam, wat natuurlijk niet werkt).

Hij begon met dat ik mijn moerstaal adres moest veranderen in die andere domeinnaam.
Jaha, dacht het toch niet, omdat hij het vergeet kan ik in alles gaan omgooien.
Bovendien had de begeleidster hem wel naar mij gestuurd, zodat ik kon zien dat er ook geen verkeerd adres bij stond. Smoesje is goed, maar het verhaaltje deugd niet.

Maar het zou ook komen omdat  Moerstaal webmail geen content (inhoud) onthoud en moet hij elke keer de adressen opnieuw intypen. (Wat hij trouwens ook niet doet, want hij beantwoord het mailtje van de dag ervoor en gaat dan de inhoud wissen, terwijl hij de adressen laat staan)
Maar ik vind dat dat ook komt omdat hij alles via webmail wil doen, en niet in een e-mailprogramma.
Onze jongste meteen, dan moet je gmail gebruiken, daar kan het wel. Ja, en bovendien heb je daar heel veel opslag, zodat je inbox niet te vol loopt en je weer mail moet wissen.
(Maar volgens mij moet Moerstaal ook wel adressen kunnen onthouden, zal ik eens uitzoeken.)

Maar het zou ook komen door de instellingen van mijn browser. Elke keer als die afsluit hoeft er van mij geen geschiedenis onthouden te worden. Dat zou ook een oorzaak zijn.
Maar ik heb al eens een account voor hem aangemaakt, zodat hij zijn eigen instellingen kon gebruiken, maar daar wordt dan weer geen gebruik van gemaakt.

In ieder geval een hele discussie over webmail, instellingen en andere dingen die er voor zouden zorgen dat hij vergeet mij een mailtje te sturen.
En dat op de vroege ochtend.

's Middags was ik bij een winkel en daar staat zijn filosofie docent met zijn vrouw. Zijn vrouw kent mij en ik zie dat zij tegen haar man iets zegt over mij. Prompt loopt hij naar mij toe om me te completeren met mijn zoon. Onze zoon is de beste filosofie student die hij in de klas heeft.

Dat vind ik dan wel weer mooi.
Juist omdat onze zoon zo rechtlijnig is vonden wij filosofie een goede keuze. Dan leer je dat je dingen op verschillende manieren kunt bekijken.

Maar of dat nou ook zou moeten gelden waarom je vergeet je moeder in de CC te zetten....

Stigma

Politiek, ik kan er niet goed tegen, zeker niet in verkiezingstijd.
Als er gestemd mag worden kijk ik liever wat ze de afgelopen tijd gedaan hebben dan naar hun 'mooie' woorden te luisteren van wat ze willen gaan doen (en dan vervolgens vaak niet doen, want bla, bla...).

Gisteren kwam mijn schoonmoeder langs en toen ging het gesprek ook even over de verkiezingen. Ze had een programma gezien waarin het ging over de bezuinigingen op het onderwijs. Er was daar een moeder in het publiek die vertelde over haar kinderen. Schatten van kinderen, maar wel moeilijk lerend. Door de geplande bezuinigingen is de kans groot dat ze niet meer het onderwijs krijgen dat ze nodig hebben.

Mag er zo'n politicus op reageren.
Ik weet niet de precieze woorden (ga het ook niet opzoeken) maar het kwam er op neer dat kinderen tegenwoordig veel te gauw een stempeltje krijgen en dat ze daardoor gestigmatiseerd worden?!
Dan word ik zo kwaad!!!
Alsof dat kind niet voelt dat het anders is, dat het niet mee kan komen zoals de anderen. En als dan iedereen zegt dat er niks aan de hand is...
Daar krijg je pas een stigma van!

Carnaval

Elk jaar op de vrijdagmiddag voor de carnavalsvakantie wordt er op school van de jongste carnaval gevierd.
Het moge duidelijk zijn dat dit niet zijn ding is.
Het moeten kiezen hoe je verkleed gaat is het ergste.
Hij vond het allemaal maar stom, stofjes voelde raar aan. Waarom kun je niet gewoon als je zelf verkleed gaan vraagt hij zich af? Tja..

Gelukkig is dat de laatste jaren een stukje gemakkelijker sinds we in een restaurant zijn geweest waar hij een papieren koksmuts kreeg, witte blouse aan, riem met een pol-leppel erbij aanhangen en klaar was hij.
Bovendien houdt hij niet van de muziek of polonaise, en was hij soms liever in de gang dan daar waar het allemaal gebeurde.
Vorig jaar is hij voor het eerst in de spiegeltent geweest. (Grote tent van de carnavalsvereniging in de stad). Hij vond de tent wel mooi, maar verder ...

Dit jaar gaan ze weer naar de spiegeltent.
En er is een heuse competitie.
In elke klas mochten groepjes een voorstelling/ dansje of iets dergelijks doen. Het groepje dat het hardste applaus kreeg mag in de spiegeltent optreden.
En zo gaan de klassen van onze school het opnemen tegen de klassen van de andere scholen.
Best spannend.

Tussen de middag kwam de juf naar ons toe.
Dit jaar is het in de spiegeltent nog drukker dan vorig jaar.
Als hij niet wil hoeft hij niet mee.
Ik dacht dat hij daar opgelucht van zou zijn, maar niets is minder waar. Tijdens het eten kwamen de tranen omhoog.
Ik snapte dat eerst niet zo, je hoeft je niet te verkleden, geen rare muziek te aanhoren, niet in die drukke onbekende omgeving te zijn, allemaal voordelen dacht ik zo.
Hij vind het ook niet erg om geen carnaval te vieren, maar hij wou wel graag het optreden zien van het groepje van zijn klas.
Gelukkig had ik in de nieuwsbrief gelezen dat de bovenbouw 's morgens een optreden geeft voor de onderbouw, dus dan kan hij het optreden nog zien.
Maar hij wil ook graag weten wat de uitslag is. Dat wil de juf vast wel via de mail aan je doorgeven, en ja, ze weet mijn email adres.
Hij was er nog niet helemaal gerust op, dus 's middags met naar school gaan weer even  gecheckt bij de juf. Ja, hij kan 's morgens het optreden zien, en ja, ze wil via de mail doorgeven wat de uitslag is van de competitie.

Dus dit jaar verder geen carnavalsgedoe meer voor ons.
Op naar de vakantie!

Opruimen

In de loop van 17 jaar hebben we heel wat spul verzameld, en ons huis is niet echt groot. Tijd dus om eens te gaan opruimen.
Maar echt makkelijk is dat niet. Ondertussen hebben we de jongens eindelijk zo ver dat ze wel afstand van bepaalde dingen willen doen.
Het ridderkasteel bijvoorbeeld, onze oudste wou dat niet wegdoen, want hij wil daar best nog wel mee spelen. Maar wanneer ga je dat dan doen? vroeg ik hem. Een schouderophalen was het antwoord. Later nog maar eens geïnformeerd, want het is wel zo dat, als hij er tijd voor zou hebben om er mee te spelen, hij toch liever iets achter de computer doet. Ja dat was wel zo, dus het kasteel mag weg.

Gelukkig heeft onze jongste er minder moeite mee, want hij vind de ruimte die dan vrij komt ook wel fijn, dus dag boerderij en dieren. Auto's is nog lastig, maar daar kunnen er volgens mij ook wel een paar van weg.
Bouwen doen ze op zich wel graag, maar ze zijn het er mee eens dat we alleen de Lego en Knex gaan bewaren, andere spullen mogen allemaal weg. En de puzzels ook. We komen vast nog meer spullen tegen die maar liggen te verstoffen.
Kunnen ze mooi verkopen op 30 april, zien ze er ook nog wat van terug.

Ondertussen ben ik papier-rotzooi aan het opruimen, hoe lang moet je iets bewaren? en wat de moeite van het bewaren waard is beter organiseren. En mijn vriend is oude printers en beeldschermen en zo aan het uitzoeken, de tijd van 'het zou nog eens van pas kunnen komen' is al lang voorbij.
Zo komt er een beetje ruimte in ons huis en hopelijk ook in onze hoofden, want het is er wel behoorlijk vol.

Acties tegen de bezuinigingen op Passend Onderwijs

Het zal u niet ontgaan zijn: Het nieuwe kabinet wil 300 miljoen bezuinigen op Passend Onderwijs. Dit zal zijn weerslag hebben op de kwaliteit van het reguliere en speciale onderwijs, de inzet van rugzakjes en ambulante begeleiding.

Komende weken protesteren de CG-Raad, onderwijsorganisaties, vakbonden en ouders van leerlingen tegen de bezuiniging van 300 miljoen euro op Passend Onderwijs. De bezuinigingen zorgen voor een afbraak van de kwaliteit van onderwijs aan kinderen met een beperking.

We roepen u op om deze acties te steunen!

Hoe zit het ook al weer?
Passend Onderwijs is een beleidsvoornemen van het ministerie van OCW en moet in 2012 gerealiseerd worden. Bij dit systeem moet de school waar ouders een kind aanmelden op zoek naar een passende plek binnen de eigen school of elders. Alle scholen voor basis- en voortgezet onderwijs moeten daarvoor samenwerken.
Passend Onderwijs zou de oplossing moeten bieden voor de huidige problemen met onderwijs aan kinderen met beperkingen. Te veel kinderen zitten thuis, krijgen onderwijs dat kwalitatief niet goed is of dat niet bij ze past. Het reguliere onderwijs is vaak te weinig toegankelijk voor kinderen met een beperking en de kansen op een regulier diploma zijn te laag. Door fors te bezuinigen zullen de problemen niet worden opgelost, maar juist verergeren.

Wat kunt u doen?
Teken de petitie van de gezamenlijk ouderorganisaties, onderwijsorganisaties en vakbonden tegen de bezuinigingen. Deze petitie vindt u hier: http://petities.nl/petitie/stop-bezuiniging-van-300-miljoen-op-passend-onderwijs

Volg het inhoudelijke debat op 8 februari van 12.00 tot 14.00 in Nieuwspoort via internet op www.nieuwspoort.nl. Het debat wordt georganiseerd door de samenwerkende organisaties.

Kom op 9 februari om 14.00 naar het NBC in Nieuwegein voor de landelijke manifestatie: NEE tegen bezuinigingen, JA voor onderwijs!

Stuur dit nieuwsbericht door aan iedereen die u kent met een hart voor onderwijs

Bron: website NVA

Kritische vrienden

Van de week waren op de school van onze oudste Critical Friends op bezoek.
Dit zijn docenten van andere scholen die op verzoek van de school zelf kwamen kijken hoe de zorg is ingericht. Dan gaat het niet alleen over rugzakleerlingen maar ook over bv dyslexie en faalangsttraining. Deze vrienden gingen gesprekken aan met o.a. docenten, mentoren, leerlingen en ook ouders.
Ik was één van de ouders die een uitnodiging kreeg, en de enige die op dat moment kon, het was ook wel onder school- (en dus ook) werktijd. Hoewel het jammer was dat ik de enige ouder was die kon, waren we (de vrienden en ik) achteraf wel blij dat er niet meer ouders waren. Want ik had genoeg te vertellen, had me netjes voorbereid en een papiertje mee met punten die mijn vriend en ik belangrijk vonden om te vertellen met als gevolg dat die 25 minuten die er voor stonden zo om waren.

Waar hebben we het zoal over gehad?

• Of we het erg vonden dat alleen de eerste twee jaar de mentor met de klas meeging en we daarna elk jaar een andere mentor hadden. Nee, dat vonden we niet echt erg, al waren we met de ene mentor wel blijer dan met de andere. 
• En of we het erg vinden als bv de wiskunde docent zegt: "Ja, sorry hoor, maar ik geef gewoon mijn vak, al die leerlingen die iets speciaals moeten, daar doe ik niet aan mee." Nee, dat vinden we niet echt erg, dat soort mensen kom je overal tegen, daar moet toch je mee leren omgaan, als er maar wel een plek is waar onze zoon heen kan gaan als er iets speelt, en dat is er.
• In het eerste jaar is er een A-4tje opgesteld met specifieke kenmerken van onze zoon. Die hebben wij toen gezien, maar daarna nooit meer. We vroegen ons af of dat nooit meer is aangepast? Of wordt er dan niet meer overlegd met de ouders? Ook heeft elke leerling een dossier, als ouder mag je daar in kijken, maar dat is niet iets waar je als ouder echt aan denkt. Misschien een tip om dat af en toe aan de ouders voorstellen in het groot overleg.
  
• Waarom hebben we gekozen voor regulier en niet speciaal onderwijs? Er was natuurlijk toentertijd geen speciale havo school in Doetinchem en een busje naar Arnhem was niet echt iets wat we zagen zitten. Maar ook omdat hij van een SBO school afkwam en we eigenlijk zagen dat hij daar niet de cognitieve uitdaging kreeg die hij aankon. (Al deden ze natuurlijk wel hun best). Maar bovenal, hij zal het uiteindelijk toch moeten proberen te redden in de 'gewone' maatschappij, en dan kun je daar maar beter zo vroeg mogelijk (weer) instappen. Al bleef het toen natuurlijk wel de vraag of het hem zou lukken, want school had wel heel duidelijk aangegeven dat de overgang van klas 2 naar 3 echt het punt is waarop het mis kan gaan.
• Wisten andere kinderen dat onze zoon een zorgleerling is? Ja, dat wisten ze, op ons verzoek is ook voorlichting in de klas geweest, waar de klas positief op reageerde doordat ze het af en toe voor hem opnamen als er eentje vervelend aan het doen was, maar bv ook met samenwerkingsopdrachten, omdat ze dan mee mochten naar de begeleiding, waar de opdracht goed werd uitgewerkt.
• En wat vinden we dan van de begeleiding? Over het algemeen goed, onze zoon is de jaren goed doorgekomen. Maar met onze zoon gaat het goed, dus als er een spoedgeval is of andere beslommeringen waardoor de begeleider in tijdnood komt, hebben we wel het gevoel dat het altijd onze zoon is die zijn begeleidingsuurtje mist. Tel er bij op dat het op maandag is dus dagen als tweede paas- en pinksterdag mis je ook al.
• En wat we eigenlijk ook wel gemist hebben, waar we nu pas achter komen omdat het op school van onze jongste wel gebeurt, een logboekje. Elk begeleidingsuurtje worden er een paar regels opgeschreven van wat er gedaan of besproken is. Dat hebben we bij onze oudste nooit gezien, tuurlijk wordt er wel in het overleg kort verteld wat er gedaan is. Ook voor onze oudste zou het makkelijker zijn als iets opgeschreven is, we merken bij hem vaak genoeg dat iets het ene oor in en het andere oor weer net zo snel uit gaat. Bovendien is hij niet zo mededeelzaam, af en toe teruglezen in een logboekje wat er gedaan is zou wel fijn zijn.
  
• Daarnaast vinden wij het achteraf bezien jammer dat we na de derde klas niet voor een andere begeleider hebben gekozen. Er zou toen gewisseld moeten worden i.v..m. reistijd tussen de twee locaties, meer leerlingen en zo. We waren er toen niet blij mee, we hadden liever dat hij dezelfde begeleider bleef houden, wat ook is gebeurt . Maar in de onderbouw heb je andere noden dan in de bovenbouw. Er wordt een agenda gecontroleerd op huiswerk, er wordt gewerkt aan samenwerken, plannen. Zeg maar een beetje beschermd. In de bovenbouw moet je je juist gaan voorbereiden op een vervolg opleiding, wat zijn je competenties, je zwakke en sterke punten, hoe ga je de sterke punten uitbuiten en de zwakke versterken? Dat zijn hele andere dingen, en het is mijn ervaring dat je andere dingen beter ook door een andere persoon kunt laten aanleren. Een scheiding van taken is duidelijker als er ook een scheiding van personen is. (Ik hoop dat jullie snappen wat ik bedoel, de vrienden begrepen het gelukkig in ieder geval wel)
  
• En als we nu voor de keus stonden, zouden we dan weer dezelfde keus maken? Als het nu allemaal hetzelfde was als toen? Jazeker, want we hadden toen niet echt het idee dat we veel keus hadden, als je keek welke ervaringen de scholen hadden met deze specifieke zorgleerlingen, het rugzakje bestond ook nog niet zo lang. Maar we staan nu met de jongste binnenkort weer voor de keus en het staat niet bij voorbaat vast dat hij naar dezelfde school gaat. We laten ons eerst weer goed informeren. En wat bij onze oudste niet speelde (omdat hij een eenling was) maar we bij onze jongste waarschijnlijk wel gaan laten meewegen is: Welke kinderen uit de klas gaan naar dezelfde school?, zijn dat de 'rauwdouwers'? of de 'sociale talenten'?
• Tot slot mocht ik nog één ding vertellen, want de tijd was op. Kwam mooi uit want ik had nog één punt op mijn lijstje staan. Dat is iets waar mijn vriend en ik het al wel eens vaker over hebben gehad.Het is niet speciaal voor zorgleerlingen, we denken dat alle leerlingen hier wel baat bij kunnen hebben. Een terugkomdag voor oud-leerlingen. Van zowel basisonderwijs naar middelbaar als van vervolgopleiding. Deze oud-leerlingen kunnen je precies vertellen in welk opzicht de nieuwe school anders is dan de oude, maar ook wat eventueel hetzelfde is. Natuurlijk ga je voor een keuze open dagen bezoeken, maar verhalen van oud schoolgenoten zijn ook zeer waardevol. 

De school was blij dat ik kon, de vrienden waren blij met mijn bijdrage, en ik was blij dat ik kritisch mocht zijn.

Ben wel benieuwd naar het verslag wat ze maken, maar dat zal wel intern blijven. Toch eens informeren.

Een pak van mijn hart

Met de indicatie van de jongens is het gelukkig helemaal goed gegaan.
Voor onze oudste hebben we gekregen wat we vroegen.
En voor onze jongste hebben we ook een mooie indicatie.
Ik was bang dat er voor hem nog te veel gewezen zou worden op de gebruikelijke zorg die een kind onder de 12 nog nodig heeft. Maar dat is dus reuze meegevallen.
Ze hebben zelfs alle twee tijdelijk verblijf gekregen!
Terwijl je juist overal las dat dat er uit zou gaan.
Tenzij de ouders echt zwaar overbelast zijn, waarvoor je dus een dokters verklaring voor nodig hebt.
Maar de regels zijn blijkbaar toch nog weer iets anders.
Gelukkig maar.
We kunnen er weer twee jaar tegen aan met onze jongens.
(Voor wat betreft het PGB dan, volgend jaar moeten we weer voor onze jongste de rugzak verlengen.)

Een lam oor

Gisteren minstens 5 kwartier aan de telefoon gehangen met de indicatiesteller van Bureau Jeugdzorg. Mijn oor is er helemaal lam van geworden. Op zich valt het nog mee, want het ging om twee indicaties.
Maar ik weet nog niks. Omdat het allemaal niet eenduidig is moet ze eerst overleggen met de gedragswetenschapper...
Ik weet niet of dat positief of negatief is. Andere keren konden ze me meteen vertellen wat de indicatie zou worden.
Gelukkig hoef ik niet te lang te wachten. Morgen belt ze al terug.

Autisme en voortgezet onderwijs, Tips bij een keuze

Het begin

• Allereerst moet je natuurlijk kijken wat je kind graag doet, en is het meer een denker of een doener? Welk niveau is haalbaar. Overleg met de leerkracht.
• Ga in gesprek met ouders die al kinderen op het voortgezet onderwijs hebben zitten. Hoe ervaren zij de school waar hun kind nu op zit.
• Kijk op de websites van de scholen
• Maak een lijst van scholen die eventueel in aanmerking komen.

Bereid jezelf en je kind voor op de open dagen.

• Maak samen met je kind een lijstje met dingen die belangrijk kunnen zijn voor de schoolkeuze.
• Geef je kind bij elke school hetzelfde lijstje met vragen mee die hij zelf moet invullen.
• Zorg op de open dag dat iemand met je kind de school verder kan verkennen, als je met iemand een gesprek wilt aanknopen.
• Wat vind je als ouder belangrijk, maak daar ook een lijst van.
• Achteraf op schrijven hoe je kind thuiskomt, bv. uitgeput, stuiterent, gesloten, blij, vol, moe

De open dag zelf.

• Er is altijd wel een hoekje voor de zorgleerlingen waar op zijn minst informatie ligt over dyslexie.
• Schrijf de namen op van de zorgcoördinatoren van de school. Pak informatie mee.
• Ga in gesprek met ouders van de ouderraad en leerlingen die meehelpen.
• Bekijk het gebouw, is het logisch ingedeeld?

Na de open dagen heb je hopelijk een school gevonden waar je je kind wilt aanmelden.

Dit doet de basisschool, maar het is nooit verkeerd om ook zelf contact op te nemen met de persoon die je gesproken hebt op de open dag, misschien was er geen tijd om alle vragen te beantwoorden, en weet je meteen hoe de school het oppikt als er ouders bellen.

Bedenk wat je kind verder nog nodig heeft voor de grote overstap.

Een rondleiding door de school 'in werking'.

Of juist in een rustige periode zelf de school eigen maken.

Kennis maken met de mentor eventueel al voor de vakantie.

Punten voor op het lijstje van je kind

• Hoe is de route naar school toe.
• Waar laat je de fiets en jas, waar zijn de kluisjes. Zo begint elke schooldag!
• Hoe is de ontvangst.
• In de informatie ronde, hoe spreken ze de leerlingen aan, is het duidelijk wat er gezegd wordt.
• Welke dingen worden benadrukt, dit vindt de school belangrijk.
• Hoe ga je de school door. Is er een vaste route, krijg je een plattegrond. Is dit duidelijk.
• Zijn lokalen logisch genummerd. Zijn er leuke dingen te doen.
• Hoe is het geluid / licht
• Is het een prettig gebouw
• Hoe wordt er omgegaan met lesuitval

Vragen voor de zorgcoördinator

• Welke ervaring heeft de school met rugzak-leerlingen
• Welke ervaringen heeft de school al opgedaan met leerlingen met autisme
• Krijgt het kind een persoonlijke mentor / begeleider (over meerdere jaren) en is die na schooltijd ook bereikbaar?
• Is er een vast 'probleempunt, waar ze je kind kennen en eventueel actie kunnen ondernemen / gerust stellen
• Zijn individuele oplossingen mogelijk.
• Hoe wordt het rugzakje ingezet
• Is er begeleiding bij zelfstandig werken
• Biedt de school huiswerkbegeleiding aan.
• Hoe staat de school eventueel tegenover de inzet van het PGB onder schooltijd (tijdens bv. sportdagen)
• Is vrijstelling mogelijk voor bepaalde vakken / activiteiten
• Hoe worden samenwerking-opdrachten begeleid
• Wordt de klas voorgelicht over autisme
• Zijn er speciale trainingen binnen de school (bv faalangst, sociale vaardigheden, weerbaarheid)

Vragen voor leerlingen en ouderraad

• Hoe wordt de sfeer op school ervaren.
• Is er ruimte om 'anders' te zijn.
• Hoe wordt pesten aangepakt
• Is de school en /of de docenten makkelijk te bereiken.
• Kun je als ouder zomaar de school inlopen.

Een hele waslijst, maar we zijn er nog niet.

Zo is er ook de werkmap "Natuurlijk welkom op school" van de CG-raad
Ook daarin vind je veel informatie. Zeker de moeite van het bestellen of downloaden waard
Op blz 8: Hoe vindt u een geschikte school voor  voortgezet onderwijs?

• Ga al in groep 7 op zoek naar een school die mogelijk geschikt is voor uw kind.
• Vraag de schoolgids op en kijk hoe de zorgstructuur (de ondersteuningsstructuur) in elkaar zit. Wat doet de school met leerlingen met beperkingen?
• Ga op tijd praten met de school van uw keuze.
• Speel open kaart. Het achterhouden van de problemen van uw kind is niet verstandig. Dat kan ertoe leiden dat de school later aangeeft dat ze uw kind niet het noodzakelijke onderwijs kunnen bieden en uw kind verwijderen.
• Benoem ook wat uw kind wel kan, welke aanpak wel werkt.
• Zorg voor een gedegen onderwijskundig rapport van de basisschool.
• Zorg dat hierin ook staat welke aanpak bij uw kind werkt.
• Heb begrip voor de problemen van de school. Bespreek wat u als ouder kunt doen om deze problemen te verminderen.

En blz. 9 De volgende vragen kunnen aan het voortgezet onderwijs worden gesteld:

1. Zitten er al leerlingen met beperkingen op deze school?
2. Hoe gaat de school om met leerlingen met beperkingen?
3. Hoe kijken de andere leerlingen naar mijn kind?
4. Wie is de contactpersoon voor het zorgbeleid op school?
5. Is er een rugzakcoördinator?
6. Zijn er mentoren speciaal voor leerlingen met beperkingen?
7. Zijn er voorzieningen geschikt voor mijn kind?
8. Zijn de docenten geschoold in het omgaan met leerlingen met beperkingen?
9. Is er een buddy-systeem op school? Dit betekent dat leerlingen met en zonder beperkingen met elkaar samen werken.
10. Hoe leidt de school toe naar verdere studie of werk?

Als laatste wil ik nog een rijtje geven die ik heb gekregen bij MEE toen ik daar de cursus volgde over autisme en puberen. Eén van de thema's die voorbij kwam was de schoolkeuze. Tussen de haakjes staan de opmerkingen die we tijdens de cursus hebben benoemd.

Factoren die een rol spelen bij keuze
1. Wat heeft mijn kind nodig (zekerheid, vastigheid, duidelijkheid)
2. Prikkelgevoeligheid (kleine klassen, rust)
3. Mogelijkheden voortgezet onderwijs (diploma, certificaten)
4. Reisafstand en vervoer
5. Kennis en deskundigheid school (dmv van vragen testen)
6. Grote of kleine school / groepen (bv apart gebouw voor de brugklas)
7. Hoe ziet de begeleiding eruit (is 1x per week genoeg?)
8. Buitenschoolse activiteiten (extra begeleiding nodig?)
9. Contact momenten met ouders (kun je zomaar de school binnenlopen?, is er regelmatig overleg?)
10. Hoe is de sfeer op school (open dag, andere ouders vragen)
11. Wat is de visie van de school (open staan voor anders zijn)
12. Onderwijs specifiek afgestemd op de beperking
13. Invloed op het gezin, draagkracht (huiswerk)

Het blijft lastig om een goede keuze te maken.

Maar ik hoop dat deze tips een beetje een richting kunnen geven.

De open dagen komen eraan!

Toen onze oudste in groep 7 zat (6 jaar terug) , zagen wij enorm op tegen de keuze voor het Voortgezet Onderwijs. Hij zat op een SBO school, net een rugzakje gekregen, en we hoopten dat hij daarmee naar het reguliere VO zou kunnen. Maar de wereld van het Voortgezet Onderwijs was ons nog helemaal vreemd. Om goed voorbereid te zijn vroegen wij aan de school of we mochten meedraaien met de avonden die ze voor groep 8 organiseerden.
Maar nee, dat was uitgesloten. Dat kwam volgend jaar allemaal aan de orde, dan is er nog tijd genoeg en we hoefden ons nog lang niet druk te maken (wat we natuurlijk wel deden).

Hoe anders is het nu.
Aan het begin van het schooljaar vroeg de AB-er of we al nadachten over vervolg onderwijs. Nou nee, eigenlijk nog niet, hij was ook nog maar net groep 6 af. Maar we werden netjes uitgenodigd om aanwezig te zijn bij de voorlichtingsavond op school en kregen het advies om alvast de open dagen te bezoeken.

Wat kan er toch een hoop veranderen in een paar jaar.
Wat niet veranderd is zijn de dingen waar je op moet letten met open dagen.

Nadat we met onze oudste de open dagen hadden bezocht heb ik dat allemaal opgeschreven, die ervaringen zal ik in het volgende bericht delen.

LOL: miscommunicatie in de ICT

Dit plaatje staat in het informatica boek van onze oudste zoon.
Een heerlijk voorbeeld van 'langs elkaar heen praten'.
Ik vind hem prachtig en wil hem graag met jullie delen.

Voor degene die niet zo goed Engels kunnen een vertaling.
1. Hoe de klant het uitlegde
2. Hoe de project leider het begreep
3. Hoe de analist het ontwierp
4. Hoe de programmeur het schreef
5. Hoe de zakelijk adviseur het beschreef
6. Hoe het project schriftelijk is vastgelegd
7. Hoe de operateur het heeft geïnstalleerd
8. Wat de klant in rekening werd gebracht
9. Hoe de ondersteuning was
10. Wat de klant eigenlijk nodig had