Onze jongste heeft een goed jaar achter de rug.
Oké het begin was een beetje onduidelijk. Dit kwam omdat een van de juffen ziek was, maar ze wisten eerst nog niet hoe lang het zou duren. Daarom was er de eerste weken steeds een andere vervanger.
Er werd echt rekening gehouden met bijzondere dagen. Zoals met carnaval en 1 april. Toen hoefde hij niet naar school.
En als de klas iets bijzonders had, zoals bv. lopen voor water of techniek lessen, dan ging één van ons altijd mee. Ook met kamp heeft mijn vriend mee gefietst. Zodat de juffen de handen iets meer vrij hadden, want ons jongetje kan soms best aandacht vragen.
Hij is dit jaar ook echt gegroeid, en niet alleen in de lengte.
Zo heeft hij tijdens een les van het boekje "Weet jij wat autisme is?" over zintuigen, de klas verteld dat hij Asperger heeft.
En de kinderen in de klas accepteren hem zoals hij is, maken soms zelf een uitzondering voor hem.
Ook heeft hij dit jaar de training Kinderen aan de slag gedaan. En er veel van opgestoken. Niet dat hij het meteen allemaal in de praktijk kan toepassen, maar hij is er wel mee bezig.
En als dan is het jaar ten einde.
Een laatste overleg.
Waarin waardering over en weer voor elkaar wordt uitgesproken.
Voor de school omdat ze zoveel voor hem doen en regelen.
Voor ons omdat we zo 'open' zijn en altijd willen helpen.
Maar het mooiste compliment? Die zelfs de AB-er nog nooit gehoord had.
Dat was de juf die zei dat onze jongen een meerwaarde in de klas heeft!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten