Busjes die leerlingen vervoeren naar speciale scholen zouden geen winterbanden gebruiken. Dit omdat gemeenten bij de aanbesteding geen eisen stellen over winterbanden.
Nee, en ook niet dat rem- en gaspedalen moeten werken, dat het busje APK gekeurd moet zijn, de chauffeur niet dronken en dat er gewacht moet worden voor het rode verkeerslicht, ja duh...
Maar nu ben ik ongetwijfeld appels met peren aan het vergelijken, al die andere dingen staan in de wet en winterbanden zijn in Nederland niet verplicht.
En betekend dit ook dat de busjes die onze oude van dagen en gehandicapten naar hun dagbesteding brengen geen winterbanden hebben? (Oh nee, stom, die dagbesteding is wegbezuinigd!) En wat te denken van de regiotaxi? en het OV? Dat is ook allemaal aanbesteed, staan daar wel regels in over winterbanden? Daar hoor ik niemand over.
Als ik in de wettekst personenvervoer zoek kom ik bij artikel 32 lid 2 punt h dit tegen: "het waarborgen van een verantwoorde mate van veiligheid". "Oké," denk ik dan, "dus met sneeuw winterbanden, met regen ruitenwissers en in het donker de lampen aan." Nou ben ik natuurlijk geen jurist, en zitten hier vast meer haken en ogen aan dan ik kan bedenken.
Moeten we dan maar net als onze oosterburen winterbanden verplicht stellen?
Maar dan zul je zien dat de 10 komende winters echte kwakkel winters zijn, waarbij geen vlokje sneeuw langer op de grond blijft liggen dan 10 seconden.
Dan zullen ze zeggen dat het een crisismaatregel was om de monteurs aan het werk te houden.
Bovendien schijnt het helemaal niet goed te zijn voor het milieu, die winterbanden, als er geen sneeuw ligt.
Pffft, ik weet het niet meer hoor.
donderdag 18 februari 2010
dinsdag 9 februari 2010
CKV
Begin dit schooljaar kreeg onze zoon te horen dat ze dit jaar voor CKV 6 culturele activiteiten moeten bezoeken. 2 doen ze met school, 4 moeten ze zelf doen.
Natuurlijk had ik meteen allerlei vragen.
Een film in het filmhuis bezoeken? Daar hebben natuurlijk ook al mooie films gedraaid, mag je die ook thuis op DVD bekijken? Dat was natuurlijk niet bekend, zo had ik nog wel meer vragen, waarop hij het antwoord schuldig moest blijven. (Waarom hebben moeders altijd van die lastige vragen?)
Opeens was er paniek in de tent. Hij moest die week een opdracht voor CKV inleveren, een verslag van een activiteit die hij had gedaan. Dat is niet zo mooi, ik dacht dat hij gewoon aan het eind van het jaar er 6 gedaan moest hebben, maar tussendoor hebben ze dus een deadline...
Natuurlijk had hij ook nog geen antwoord op mijn lastige vragen, al kwam er wel in één keer een reader te voorschijn waar ik de meeste antwoorden in vond.
Maar goed, hoe gaan we dat oplossen?
De begeleider van de huiswerkbegeleiding had intussen al een mailtje naar de rugzakbegeleider gestuurd, die weer een mailtje naar de docent had gestuurd, het zou allemaal goed komen.
Maar op de bewuste dag bleek dat de docent haar mail nog niet had gelezen. Gelukkig was ze wel heel relaxt, gedane zaken nemen geen keer. En ze ging meteen even met hem aan de slag om te kijken welke activiteiten hij zou kunnen gaan doen.
Later heb ik onze zoon nog de opdracht gegeven om te vragen wanneer hij de uitgestelde opdracht moest inleveren zodat die nog voor het komend rapport mee zou tellen.
Inmiddels loopt het wel, maar ik vraag me wel af hoe dat nou zit met al die begeleiding.
Toen onze zoon nog in de brugklas zat, werd er door de huiswerkbegeleiding regelmatig gebeld met een docent over opdrachten, de rugzakbegeleider hield goed alle planning in de gaten. En nu zit hij in de 4e, het jaar waar ons al vanaf het begin is gewaarschuwd, dit is het jaar dat de meeste leerlingen met ASS vastlopen. Heb je als ouder het idee dat de begeleiding maar op z'n gat ligt, en ben je zelf nog steeds allerlei opdrachten aan je kind te geven zodat hij weet wat hij moet doen.
Ik geloof dat ik maar ergens een kamer voor hem ga huren waar hij rustig kan werken. Is goedkoper dan die dure huiswerkbegeleiding. Ben er dan misschien zelf wel drukker mee, maar dan weet je wat er wel en niet gebeurd, en hoef ik me niet bezwaard te voelen om me zelf in te huren uit het PGB!
Natuurlijk had ik meteen allerlei vragen.
Een film in het filmhuis bezoeken? Daar hebben natuurlijk ook al mooie films gedraaid, mag je die ook thuis op DVD bekijken? Dat was natuurlijk niet bekend, zo had ik nog wel meer vragen, waarop hij het antwoord schuldig moest blijven. (Waarom hebben moeders altijd van die lastige vragen?)
Opeens was er paniek in de tent. Hij moest die week een opdracht voor CKV inleveren, een verslag van een activiteit die hij had gedaan. Dat is niet zo mooi, ik dacht dat hij gewoon aan het eind van het jaar er 6 gedaan moest hebben, maar tussendoor hebben ze dus een deadline...
Natuurlijk had hij ook nog geen antwoord op mijn lastige vragen, al kwam er wel in één keer een reader te voorschijn waar ik de meeste antwoorden in vond.
Maar goed, hoe gaan we dat oplossen?
De begeleider van de huiswerkbegeleiding had intussen al een mailtje naar de rugzakbegeleider gestuurd, die weer een mailtje naar de docent had gestuurd, het zou allemaal goed komen.
Maar op de bewuste dag bleek dat de docent haar mail nog niet had gelezen. Gelukkig was ze wel heel relaxt, gedane zaken nemen geen keer. En ze ging meteen even met hem aan de slag om te kijken welke activiteiten hij zou kunnen gaan doen.
Later heb ik onze zoon nog de opdracht gegeven om te vragen wanneer hij de uitgestelde opdracht moest inleveren zodat die nog voor het komend rapport mee zou tellen.
Inmiddels loopt het wel, maar ik vraag me wel af hoe dat nou zit met al die begeleiding.
Toen onze zoon nog in de brugklas zat, werd er door de huiswerkbegeleiding regelmatig gebeld met een docent over opdrachten, de rugzakbegeleider hield goed alle planning in de gaten. En nu zit hij in de 4e, het jaar waar ons al vanaf het begin is gewaarschuwd, dit is het jaar dat de meeste leerlingen met ASS vastlopen. Heb je als ouder het idee dat de begeleiding maar op z'n gat ligt, en ben je zelf nog steeds allerlei opdrachten aan je kind te geven zodat hij weet wat hij moet doen.
Ik geloof dat ik maar ergens een kamer voor hem ga huren waar hij rustig kan werken. Is goedkoper dan die dure huiswerkbegeleiding. Ben er dan misschien zelf wel drukker mee, maar dan weet je wat er wel en niet gebeurd, en hoef ik me niet bezwaard te voelen om me zelf in te huren uit het PGB!
zondag 7 februari 2010
Passend? Onderwijs
Er is de laatste tijd veel te doen over Passend Onderwijs.
Op zich klinkt dat goed. Een leerling met een beperking kan gewoon naar het regulier onderwijs en krijgt daar alle begeleiding die het nodig heeft.
Ik denk dan aan kleinere klassen, extra handen in de klas, betere begeleiding van/ voorlichting aan de onderwijzers. Het is voor kinderen ook goed om te leren omgaan met andere kinderen die een beperking hebben, daar word je alleen maar wijzer van. Bovendien hoeven de kinderen met een beperking geen lange reistijden meer te maken met het busje van en naar school.
Maar waarschijnlijk is dit een utopie.
Met het Passend Onderwijs worden de klassen niet kleiner, er komen geen extra handen in de klas. En voor die leerlingen die het echt nodig is er straks geen speciale school meer.
En je moet ook niet denken dat er geld bijkomt. Het wordt alleen anders verdeeld. En de inbreng die ik nu heb op de begeleiding van mijn kinderen via het rugzak overleg is dan ook verleden tijd.
Om heel kort door de bocht te gaan: Passend Onderwijs is knellend onderwijs. Daar kan ik het niet mee eens zijn. Gelukkig ben ik niet de enige. Tweede kamer lid Manja Smits heeft het comité 'Passend onderwijs past niet' opgericht met een eigen website en een petitie die je kunt ondertekenen.
Mijn steun hebben ze!
Op zich klinkt dat goed. Een leerling met een beperking kan gewoon naar het regulier onderwijs en krijgt daar alle begeleiding die het nodig heeft.
Ik denk dan aan kleinere klassen, extra handen in de klas, betere begeleiding van/ voorlichting aan de onderwijzers. Het is voor kinderen ook goed om te leren omgaan met andere kinderen die een beperking hebben, daar word je alleen maar wijzer van. Bovendien hoeven de kinderen met een beperking geen lange reistijden meer te maken met het busje van en naar school.
Maar waarschijnlijk is dit een utopie.
Met het Passend Onderwijs worden de klassen niet kleiner, er komen geen extra handen in de klas. En voor die leerlingen die het echt nodig is er straks geen speciale school meer.
En je moet ook niet denken dat er geld bijkomt. Het wordt alleen anders verdeeld. En de inbreng die ik nu heb op de begeleiding van mijn kinderen via het rugzak overleg is dan ook verleden tijd.
Om heel kort door de bocht te gaan: Passend Onderwijs is knellend onderwijs. Daar kan ik het niet mee eens zijn. Gelukkig ben ik niet de enige. Tweede kamer lid Manja Smits heeft het comité 'Passend onderwijs past niet' opgericht met een eigen website en een petitie die je kunt ondertekenen.
Mijn steun hebben ze!
Abonneren op:
Posts (Atom)