Zaterdag ben ik samen met onze oudste zoon naar de open dag van de HAN in Arnhem geweest. Het was niet echt gemakkelijk om er te komen, ga je alleen met de trein, dan moet je op Velperpoort een half uur wachten op de aansluiting naar Presikhaaf. Stap je over op een bus, dan heb je wel veel keus, maar welke halte nou het meest dichtbij is? En waar moet je uitstappen? (de buschauffeur was ons vergeten?) Ik ga er maar vanuit dat de bereikbaarheid op doordeweekse dagen beter geregeld is.
We werden netjes ontvangen (zelfs via de achterdeur die ons door een stafmedewerker was aangewezen), kregen allerlei info in een leuke tas mee, en op een computer kon je wat gegevens invullen zodat je ook later nog allerlei info opgestuurd kunt krijgen. We hebben eerst even een beetje rondgelopen in het centrale gedeelte, daar zitten vier vleugels aan vast met elk een eigen afdeling. Wij gingen natuurlijk voor de afdeling informatica. We hebben later nog even bij de buren van techniek rondgekeken, maar wij vonden de afdeling informatica prettiger ogen.
Natuurlijk krijg je een voorlichtingspraatje waar het een en ander uitgelegd wordt. En praat je veel met de studenten die verschillende presentaties laten zien van wat ze zoal leren.
Iedereen is heel tevreden over de school (wat niet zo gek is want anders zou je niet op je vrije dag daar staan). Het gaat natuurlijk heel anders dan op de middelbare school. Er wordt niet gepest (wel soms geplaagd), want je hebt elkaar later misschien nog nodig bij een bepaalde opdracht. Er ligt wel veel nadruk op samenwerken, maar daar zet iedereen zijn eigen specialisme in, dus is het niet zo'n ramp als je wat minder sociaal bent. Je moet vooral laten zien dat je je best doet, dan haal je vanzelf goede cijfers. Ook al zou je het heel goed doen, maar toon je verder geen interesse, dan zul je geen hoge cijfers halen.
Na de propedeuse lopen de verschillende leerjaren door elkaar heen, want je kiest je eigen semesters. Jij kiest misschien iets wat je als eerste gaat doen, terwijl een ander dat als laatste doet. Uiteindelijk leer je iedereen kennen en wordt er soms spontaan een LAN-party gehouden. (Bij deze opleiding heeft iedereen natuurlijk een eigen laptop).
Je krijgt ook allerlei nieuwe termen om de oren gegooid. De namen van de vakken (courses) laat ik nog maar even aan mij voorbij gaan. Maar met de SLB-er (studie loopbaan begeleider) krijgen we wel veel maken. In principe zie je die om de twee weken, en naarmate je studie vordert zal het contact steeds minder worden.
Ik heb natuurlijk gevraagd hoe dat zit met leerlingen die nu nog een rugzakje hebben, in het HBO heb je dat niet meer. Het was wel mooi dat die man meteen de link legde met autisme, want ja, dit is toch wel een opleiding waar deze leerlingen veel heengaan. Er wordt dan gekeken dat ze een SLB-er krijgen die begaan is met autisme, en ze mogen daar elke week een afspraak mee maken. Ook mogen ze langer over de propedeuse doen als dat nodig is. Zo zijn er nog wel meer mogelijkheden, maar die man moest naar zijn volgende praatje en volgende week is er natuurlijk de themadag waar ik hoop nog meer op te steken over dit soort zaken. De SLB-er waar we mee gesproken hebben gaat ook naar deze dag.
Al met al een hoop opgestoken en een goed gevoel overgehouden over deze school. Alleen het OV moet wel iets beter worden, want op de terugweg viel er zo maar een trein uit en konden we nog een halfuur langer wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten