Autipas

We konden eventueel in aanmerking komen voor twee vrijkaartjes voor een groot pretpark. (Afhankelijk van hoeveel gezinnen zich aanmelden en loting).

Leuk, maar eens even kijken op internet.
Dat valt tegen, dan is het nog steeds hartstikke duur, niet alleen het park, maar ook het parkeren. En de versnaperingen in het park zijn ook vast flink aan de prijs. Bovendien lijkt het park me wel heel erg groot.
En ze erkennen de Autipas niet!!! Nee, je moet een briefje van je arts hebben. Hmpf. En dan kun je een beetje korting op de toegangsprijs voor 4 personen krijgen, en mag je bij de uitgang je wachttijd afwachten in plaats van in de rij.

Maar eens kijken bij de site van dat andere park wat we in de planning hadden. Daar zijn beide jongens al eens geweest, vonden ze leuk en willen er nog wel eens heen.
Kijk, daar kennen ze de Autipas wel!
Je krijgt voor 2 personen een leuke korting. Parkeren is goedkoper, de reis is voor ons ook niet zo ver. Ook hier mag je de uitgang van de attractie gebruiken als ingang, maar dit is geen voorrangsregeling. (Wel zo eerlijk toch?) En ik vind ook nog kortingsbonnen op ijsjes en frietjes e.d.
Met zijn vieren met 2 Autipassen daarheen is goedkoper dan met zijn vieren, twee vrijkaartjes en een Autipas naar dat andere park.

Niet dat het me perse om de prijs te doen is. Het gaat me ook om de instelling van zo'n park. Dat staat me dan meteen al tegen.
Dan laat ik liever andere gezinnen, die wel graag daarheen willen gaan kans maken op die vrijkaartjes.

Weten welke parken autisme vriendelijk zijn?
Kijk op Autipas.nl 

Meeloopdag en intake gesprek HBO

Enige tijd terug heeft onze oudste, die na de zomer naar het HBO gaat, een meeloopochtend gehad en dezelfde middag een intake gesprek, dus dat sloot mooi op elkaar aan.

Onze jongen wou nog niet liever alleen reizen, dus heb ik me een ochtend proberen te vermaken, maar op een maandagochtend zijn de winkels niet open dus dat viel een beetje tegen voor mij.

Onze oudste heeft er in ieder geval een goed gevoel aan overgehouden.
Hij zat meteen vol verhalen en voelt zich veel minder onzeker.
Hij wist meteen al indruk te maken door bij een les over java iets op te merken over invullen van negatieve getallen, wat niet kan, of zoiets. Verder heeft hij een rondleiding gehad door het gebouw en het terrein. Veel informatie gekregen van de student waarmee hij meeliep waar hij iets aan had. Bv het pas aanschaffen van boeken als de docent zegt dat het echt nodig is. Anders koop je misschien een boek voor maar 20 regels javascript.

Ook het intake gesprek verliep fijn.
De kamer was wel goed vol, want we waren met zijn vijven. De studiedecaan, studie-loopbaan-begeleider (SLB-er), rugzakbegeleider, onze zoon en ik.
Eerst even wat algemene info uitwisselen over zijn functiebeperking, zijn schoolloopbaan, profielkeuze en keuzevakken, waarbij filosofie wel opviel.

En op de vraag waarom hij informatica wil gaan studeren had hij wel een mooi antwoord. Computers hebben al lang zijn interesse. Maar dat komt ook wel omdat computers en autisten op elkaar lijken. Computers moeten dingen in een vaste volgorde uitvoeren, kan dat niet, dan lopen ze vast, zo zijn autisten ook.
Dat inzicht vonden ze wel mooi.
Ook liet hij zijn humor kant zien, wat ze wel konden waarderen.

Natuurlijk werd er ook gesproken over de hulp die hij heeft gehad en welke hulp hij nodig denkt te hebben. Daar konden ze ook meteen concreet in zijn. Iedere student heeft een SLB-er waarmee je normaal gesproken maar een paar keer per jaar contact hebt. Voor studenten met ASS maken ze 1 keer in de week een half uurtje vrij, dat is mooi, dan blijft hij een wekelijks contact moment houden. Bovendien is dat een SLB-er die affiniteit heeft met ASS.
Struikelblokken zijn benoemd en op papier gezet.

Ook de introductie week is al even doorgesproken omdat ik vroeg of er al contact kon zijn met de SLB-er voor de introductie. Helaas is dat niet mogelijk, omdat het dan nog niet bekend is wie zijn SLB-er is. Ze hadden wel meteen zoiets dat dan één van hun twee zal proberen er de eerste dag te zijn zodat er al een bekend gezicht voor hem is.

Fijn van die mensen die meteen met je meedenken en ook alle tijd voor je nemen.

In ieder geval gingen we met een goed gevoel naar huis.
Onze jongen kan vol vertrouwen beginnen.

Meerwaarde

Onze jongste heeft een goed jaar achter de rug.

Oké het begin was een beetje onduidelijk. Dit kwam omdat een van de juffen ziek was, maar ze wisten eerst nog niet hoe lang het zou duren. Daarom was er de eerste weken steeds een andere vervanger.

Er werd echt rekening gehouden met bijzondere dagen. Zoals met carnaval en 1 april. Toen hoefde hij niet naar school.

En als de klas iets bijzonders had, zoals bv. lopen voor water of techniek lessen, dan ging één van ons altijd mee. Ook met kamp heeft mijn vriend mee gefietst. Zodat de juffen de handen iets meer vrij hadden, want ons jongetje kan soms best aandacht vragen.

Hij is dit jaar ook echt gegroeid, en niet alleen in de lengte.
Zo heeft hij tijdens een les van het boekje "Weet jij wat autisme is?" over zintuigen, de klas verteld dat hij Asperger heeft.
En de kinderen in de klas accepteren hem zoals hij is, maken soms zelf een uitzondering voor hem.

Ook heeft hij dit jaar de training Kinderen aan de slag gedaan. En er veel van opgestoken. Niet dat hij het meteen allemaal in de praktijk kan toepassen, maar hij is er wel mee bezig.

En als dan is het jaar ten einde.
Een laatste overleg.
Waarin waardering over en weer voor elkaar wordt uitgesproken.
Voor de school omdat ze zoveel voor hem doen en regelen.
Voor ons omdat we zo 'open' zijn en altijd willen helpen.

Maar het mooiste compliment? Die zelfs de AB-er nog nooit gehoord had.
Dat was de juf die zei dat onze jongen een meerwaarde in de klas heeft!