Zelfstandigheid

Laats met het rugzak overleg kwam naar voren dat onze oudste best wel wat meer zou willen durven, wat zelfstandiger zou willen zijn, vooral thuis. Een heel simpel voorbeeld wat hij noemde was bv de lamp aandoen, mag dat?.
Schrikken? De rugzakbegeleidster waar hij dat tegen zei schrok er inderdaad van.  Dat had ze niet verwacht, omdat hij op school wel zelfstandig overkomt.

En ik? Ik voel me een beetje schuldig.
Al die tijd hebben wij hem misschien niet zoveel zelfstandigheid gegeven. Thuis hoeft hij niet zoveel te doen, zodat hij energie overhoudt om zich op school te richten, daar wordt genoeg zelfstandigheid van hem verwacht. En meer kan hij er eigenlijk ook niet echt bij hebben.

Op dit moment vraag ik me zelfs af of hij op school wel zelfstandig genoeg is. Er zijn deze week herkansingen, en er is een vak waarvan mijn vriend en ik vinden dat hij dat zou moeten herkansen. Hij weet het nog niet, misschien is er ook een ander vak dat hij zou willen herkansen (en je mag er maar een). Maar dan moet hij wel een knoop doorhakken, en niet wachten totdat het te laat is (eigenlijk had hij uiterlijk afgelopen vrijdag al moeten doorgeven wat hij wil herkansen). Eventueel met iemand er over praten, bv zijn rugzakbegeleidster, huiswerkbegeleidster of de mentor doet hij niet. (Al blijkt achteraf wel dat ze hem herhaaldelijk hebben gevraagd) Als wij het er over hebben haalt hij zijn schouders op en neemt een afwachtende houding aan.

Vandaag is zijn begeleidingsuurtje dus ik wou dat hij het vandaag over de herkansingen ging hebben.
Komt hij met de mededeling dat de mentor vandaag wil dat hij dan in de klas is. Dat wist hij al voor het weekend. Maar hij heeft nog niks tegen zijn begeleider gezegd, want hij had haar daarna niet meer gezien. Nee, maar hij heeft wel een email-adres, een mobiel nummer om te sms-en, er is zelfs intranet van school waarmee hij haar zou kunnen bereiken, maar niks, alles op het laatste moment bedenken...
Daar schrik ik dan van.

Nog maar 4 weken gewoon naar school, een vakantie en dan al zijn de examens. Het examenrooster is bekend, maar hij heeft nog niet gekeken. Docenten zijn bereid om je bepaalde stof nog eens uit te leggen, maar dan moet je wel weten met welke stof je moeite hebt, en moet je een afspraak maken met die docent voor die vakantie!
Dit is al minstens twee weken bekend, maar hij doet er nog niks mee. Oké, hij heeft het heel druk gehad met zijn Profiel Werkstuk, en er was ook nog een andere groepsopdracht waar hij heel druk mee is geweest, maar nu wordt het toch zo langzamerhand tijd dat hij die stof gaat uitzoeken om eventueel een afspraak te maken.

Moet trouwens wel zeggen dat hij in zijn vrije tijd wel zelfstandig is.
Hij bedenkt zelf of en wat hij met de computer gaat doen, een boek gaat lezen of hij naar een vriend toe gaat, of niet. Gaat zelfstandig naar de soos en schoolfeesten.
En zegt nee als ik vind dat hij zijn kamer op moet ruimen.