Ken je dat? Ben je een documentaire aan het kijken, krijg je steeds meer het gevoel dat de hoofdpersoon wel eens autisme zou kunnen hebben. In het verleden heb ik dat wel eens eerder gehad toen we naar documentaires keken van Bob Dylan en Andy Warhol, bleek later dat het waarschijnlijk inderdaad autisten waren/zijn!
Van de week had ik dat weer, we keken naar een documentaire over een Amerikaanse lange baan schaatser. Hoe langer we keken hoe meer onze autennes begonnen te bieben en flikkeren. Deze jongen had op school geen aansluiting, hij was verlegen en zei niet veel. Ook teamsport (ijshockey) was niet voor hem weggelegd, veel te ruw en te veel contact. Nu doet hij aan lange baan schaatsen, heeft een coach op afstand (o.a. via de computer) die hem vertelt wat hij 's morgens moet doen en dan later weer contact opneemt wat er 's middags op het programma staat. En hij vaart er wel bij.
Of hij echt een autist is? Ik weet het natuurlijk niet zeker, maar de komende Olympische Spelen is hij voor mij favoriet, alles liever dan Sven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten