Van ons mogen de jongens niet hele dagen achter de computer zitten.
Op vrije dagen mogen ze 's morgens 90 minuten en 's middags 2x 90 minuten, als we niet ook wat anders te doen hebben. 's Avonds blijft de computer uit.
Van de week had de oudste nog 1x 90 minuten over. Het was tien voor vier. Hij vroeg of hij weer wat mocht doen achter de computer. Mijn antwoord was dat hij dat zelf moest weten. Maar daar kon hij niks mee.
Ik zeg: je mag kiezen, nu gaan en dan straks voor het eten 40 min iets voor jezelf doen óf nu 40 minuten iets voor jezelf doen en dan tot aan het eten achter de computer.
Daar werd hij niet blij van. Ik was onduidelijk, waarom kan ik niet gewoon ja of nee zeggen. Dat doet papa wel altijd.
Ik zou het fijn vinden als hij zelf keuzes gaat maken, en dit leek mij wel een simpele keuze, die hij makkelijk zelf zou moeten kunnen maken.
Maar dat was toch net te veel gevraagd.