Vooruit denken: Wat als ...

Onze oudste was na schooltijd nog bij iemand langs.
Het werd wel een beetje laat.
En met al die gladheid zit een ongeluk in een klein hoekje.
Niet dat we ons meteen ongerust maken.
Maar wat als...
Want hij heeft geen telefoon op portemonnee bij zich.
En ons telefoonnummer kent hij niet uit zijn hoofd.

Toen hij thuis kwam heb ik het er met hem over gehad.
Ja, daar zat wel iets in. Niet dat hij meteen in zeven sloten tegelijk loopt.
Maar stel voor dat je valt en je verzwikt je enkel zodat je niet meer kunt lopen.
Dan is het wel handig dat je ons kunt bellen.

Na het eten ging hij naar een vriend, het is maar een paar straten verderop. Maar toch had hij weer niks bij zich....

Op de school van onze jongste willen ze de nieuwsbrief alleen maar meer digitaal versturen.
Deze week zat er een briefje bij waarop je aan kunt geven dat je nog wel de papieren versie wilt ontvangen.
Wel stom vonden onze jongens, want wat als internet uitvalt? Of je computer helemaal stuk is?

Een 'wat als' van een hele andere order, maar ze denken in ieder geval wel af en toe vooruit.

Draaiboekjes

Op school van onze jongste maken ze al enkele jaren een draaiboekje voor hem als er aparte dagen zijn. Denk aan Sinterklaas.

Wanneer wordt er verzameld in de centrale hal?
Hoe laat komt Sinterklaas binnen?
Welke liedjes worden er gezongen?
Hoe lang duurt het gezamenlijke gedeelte?
Wanneer komt Sinterklaas in de klas?
En wat doet hij daar?
Moet je zelf eten en drinken meenemen?
Waar en wanneer wordt Sinterklaas weer uitgezwaaid?
Als het te druk voor hem wordt, waar kan hij dan heen?

Heel mooi allemaal.
Maar voor onze jongste hoeft dat niet meer.
Want het draaiboekje klopt toch nooit helemaal.
En daar wordt hij ook onrustig van.
Dan maar liever geen draaiboekje, zegt hijzelf.
Als er gewoon in zijn agenda staat dat het een aparte dag is, is het goed.
Wat is die jongen toch aan het groeien, dat hij dat zelf aangeeft!